بررسی تأثیر حاکمیت شرکتی بر کارایی صنعت بیمۀ‎ ایران

هدف از مقالۀ حاضر، ارزیابی تأثیر سازوکارهای حاکمیت شرکتی بر کارایی مبتنی ‌بر مدل تحلیل پوششی داده‌ها در صنعت بیمۀ ‎ایران است. ابتدا با استفاده از رویکرد تحلیل پوششی داده‎ها، کارایی شرکتها از طریق متغیرهای ورودی (نیروی کار عامل و اداری، سرمایۀ صاحبان سهام، و هزینه‎های اداری و عمومی) و خروجی (بهای خسارات رخ‌داده و بهای واسطه‎ای) مشخص و سپس با محاسبۀ سازوکارهای حاکمیت شرکتی و از طریق روش رگرسیون خودگردا‌ن‌سازی به تأثیر تک‌تک این سازوکارها بر کارایی صنعت بیمه پرداخته شده است. در این مقاله 14 شرکت با روش حذف سیستماتیک انتخاب شده‎اند که کارایی آنها با استفاده از روش اندرسون و پیترسون مشخص شد. با توجه به اطلاعات به‌دست‌آمده از متوسط امتیاز کارایی شرکتها در دورۀ زمانی شش‌ساله (1389 الی 1394) شاهد نوسانات در کارایی این صنعت بوده‎ایم و یافته‎های پژوهش نیز بیانگر آن است که حاکمیت شرکتی بر کارایی این شرکتها تأثیرگذار بوده است و از بین سازوکارهای حاکمیت شرکتی، اندازۀ هیئت‎مدیره، استقلال هیئت‎مدیره و تخصص مالی اثر مثبت و معنی‌داری بر کارایی صنعت بیمه داشته‏اند.